مزیت های کارت اینترنت
کاربران تا چند سال پیش از این که شناخته شوند و isp ها بدانند، از چه سایت هایی بازدید کرده اند در عذاب بودند اما کارت های اینترنتی هویت ها را نا شناس باقی می گذارد و به کاربران امکان حفظ اطلاعات شخصی را می دهد.
نویسنده وبلاگ سردبیر خودم درباره مفید بودن کارت اینترنت می گوید:« بله، بخصوص در ایران. چون به کاربرها امکان انتخاب بین سرویس‌دهنده‌ها می‌دهد و مجبورشان نمی‌کند که مثلا با یک شرکت قرارداد یک ساله ببندد. چون اگر در سرویس این شرکت ناگهان افت کند یا مشکلی پیدا شود، کاری نمی توان کرد.ولی با کارت اینترنت همیشه دست کاربر برای انتخاب بهترین‌ها باز است. دیگر اینکه از نظر امنیت یک اطمینانی به کاربران می‌دهد که هویت واقعی‌شان مخفی و غیرقابل شناساسیی می‌ماند. دیگر اینکه با کارت ارزان‌تر در می‌آید و بخصوص برای نوجوان‌ها و جوان‌ها که پول نقد چندانی ندارند بهتر است.»
کارت اینترنت در کشورهای دیگر
کارت اینترنت در بسیاری از کشور های دنیا ایده منسوخ شده ای است.کاربران می توانند با مراجعه به سایت isp شرکت مذکور، اشتراک اینترنت خود را تمدید یا خریداری کنند.
حسین درخشان ساکن کاناد می گوید:« اما ایده‌ی کارت اینجا بیشتر برای تلفن راه دور جا افتاده است. بخصوص که تلفن بین شهری هم اینجا راه دور حساب می‌شود و خیلی گران است.»
او می افزاید:« سیستم کارت تلفنی فقط برای ارتباط کم‌سرعت و با مودم کار می‌کند. چون برای ارتباط پرسرعت دو راه بیشتر وجود ندارد (استفاده از شبکه‌ی موجود کابلی نلویزیون، یا استفاده از خطوط ویژه‌ی تلفن) نیاز است که مشتری در جای ثابتی بماند. چون نیاز به امکانات مشخصی دارد که حتی در همه مناطق شهر یا ساختمان‌ها هم امکان ارایه‌اش نیست.»
او درباره قیمت یک ساعت اتصال به اینترنت می گوید: «ر کانادا کاربران بسیار کم اینترنت را ساعتی می‌خرند. بر اساس قیمت‌های شرکت بل ، ۳۰۰ ساعت می‌شود ۱۰ دلار. یعنی ساعتی ۳ دلار کانادا برای استفاده از اینترنت»
ارتباط با اینترنت از طریق مودم طبق آن چه که حسین درخشان می گوید موضوع پیش پا افتاده ای است.« ارتباط مودمی کم‌سرعت در کانا دا موضوع بسیار کم‌ارزشی شده، چرا که بسیاری از مردم دنبال ارتباط پرظرفیت با کابل یا DSL هستند. ولی آنهایی هم که هستند بیشتر بر اساس اشتراک ماهیانه کار می‌کنند که بر اساس محدودیت زمانی قیمت دارد.به طور مثال شرکت Bell Sympatico برای ۱۰۰ ساعت در ماه، قیمت ۲۰ دلار کانادا را در نظر گرفته است. اما بدون محدودیت زمانی، ماهی ۳۰ دلار کانادا است.(البته شرکتBell بسیار گران‌فروش است اما برای DSL بی رقیب است. برای اینترنت کم سرعت خیلی ISP های کوچک و گمنام هستند که قیمت های ارزان‌تری ارائه می‌دهند.)
اینترنت های بی سیمی در کشورهای توسعه به سرعت در حال گسترش است هر چند سرعت دسترسی به اینترنت از طریق وایر لس بسیار کمتر از خطوط پر سرعت اینترنتی است.نویسنده وبلاگ سردبیر خودم می گوید:« «قراردادها بیشتر ماهیانه است. وایرلس بیشتر برای تلفن موبایل است جور که اغلب سالانه است و هنوز هم گران هستند.اما اینترنت عادی وایرلس هنوز فقط در بعضی مغازه‌ها و کافی‌شاپ‌ها آمده است که ساعتی و ماهیانه، هر دو وجود دارد. قیمت آن هم حدود ساعتی ۶، ۷ دلار کانادا است.
دو نمونه از قیمت‌ها را می توانید در این آدرس هfatport،spotnikmobile مشاهده کنید:
اما قیمت اینترنت پرسرعت (High-speed) چه با کابل، چه با تلفن حدود ماهی ۴۵ دلار کانادا است. رقابت هم در آن زیاد نیست و تقریبا در تورنتو فقط یک شرکت تلویزیون کابلی است (به اسم راجرز) که انحصار اینترنت پرسرعت کابلی را در اختیار دارد. شرکتی هم که ارتباط DSl را می‌دهد همان شرکتی است که خط تلفن تقریبا همه شهر را داده است. (بل کانادا)»
بر هر روی حکایت کارت های اینترنتی همچنان ادامه دارد وکاربران ایرانی ترجیح می دهند به جای استفاده از اشتراک های ماهیانه از کارت اینترنتی استفاده کنند.این مسئله شاید تا روزی که تکلیف تجارت الکترونیک در ایران مشخص نشود ادامه خواهد داشت
